BETROKKEN MEDEWERKERS - INSPIRERENDE VOORBEELDEN
In gesprek met Erik Bosmans
CEO van Netcure/TFE
Wat betekent het voor jou om “zorg te dragen” voor jouw medewerkers?
Ik heb gemerkt, dat als je medewerkers op een menswaardige manier behandelt, dat je daar heel veel voor terugkrijgt. Ik neem dan ook vaak de tijd om te kijken hoe het gaat met de mensen, wat er gebeurt in hun leefwereld of thuissituatie, of ze niet verdrinken in het werk,.. enzovoort.
Daarnaast wordt elke medewerker sinds een aantal jaar individueel begeleid door een coach. Een aantal keer per jaar zien ze een externe partij, waarbij ze terecht kunnen. Soms komen uit deze gesprekken zaken die ook relevant zijn voor de organisatie en met toestemming van de betrokkene word ik daar dan van op de hoogte gebracht.
Ik merk dat het voor sommige mensen toch nog een drempel is om rechtstreeks naar mij te komen en dan helpt die externe coach daar wel bij. Door die individuele coaching op te starten is de algemene communicatie ook opener geworden.
Mensen weten ondertussen dat als ze iets te vertellen hebben, dat er ook naar hen geluisterd wordt.
Wat zouden jouw medewerkers antwoorden op deze vraag?
Ik denk dat ze het zeer erg appreciëren dat ze die persoonlijke begeleiding krijgen en dat we inzetten op die persoonlijk ontwikkeling. Hoewel ze in het begin geen vragende partij waren, en zelfs wat argwanend waren, weet ik nu dat dit hen wel positief verrast heeft.
Dankzij die coaching zijn heel wat interessante dingen naar boven gekomen. Zo waren er twee collega’s die zich aan bepaalde eigenschappen van elkaar ergerden, wat dan tot frustratie of conflicten leidde. Dat was iets wat ik zelf niet echt gezien had, of waarvan ik niet het gevoel had dat ik dat kon oplossen. Ze hadden dit echter allebei aangegeven tijdens hun individuele coaching-sessie. De coach heeft ze daarop eens samengenomen en met z’n drieën hebben ze dat dan uitgeklaard. En nu weten ze dat ze elkaar gewoon kunnen aanspreken en het benoemen als ze zich storen aan iets.
Binnen Netcure/TFE werken naast medewerkers in loondienst ook heel wat freelancers. Hoe ga je daarmee om?
In het verleden had ik bij freelancers vaak het gevoel dat ze hun werk kwamen doen, een factuur stuurden en dat was het. Daarom heb ik veel moeite gedaan om, zeker de freelancers waar we regelmatig mee werken, mee te integreren in het team en ook voor hen een ‘thuis’-gevoel te creëren.
Dit hebben we gedaan door ook de freelancers nauw te betrekken bij alles wat er leeft in het bedrijf. Ook dingen die eigenlijk buiten hun opdracht liggen, zodat ze het hele plaatje meehebben. Waar het nodig en mogelijk is, begeleiden we hen ook in hun persoonlijke ontwikkeling. Deze aanpak maakt dat er op vandaag eigenlijk geen onderscheid is.
Iedereen is lid van het team en de hoedanigheid (loondienst, freelancer,…) maakt niet uit.
We hebben ook een cultuur gecreëerd van “elk idee is goed”. Het speelt geen rol, als je een idee hebt, hoe klein ook, deel het, en we zullen het bekijken. Uiteraard haalt niet elk idee het, maar het wordt wel bekeken. We hebben de prestatiedrang van “alles wat ik zeg moet productief zijn” weggehaald en de ruimte die de mensen daardoor krijgen is denk ik heel belangrijk.
Zijn er zaken waar je rekening mee houdt bij het aanwerven van mensen om te zorgen dat ze binnen het bedrijf of binnen de cultuur passen?
Voor een stuk wel, want als het niet goed draait, dan wordt het moeilijk. We zijn een klein bedrijf, met kleine teams en als de match er niet is, dan wordt dat snel een storend element.
Iedereen die in contact komt met het bedrijf – freelancers, medewerkers, maar ook stagiairs – doorloopt dezelfde procedure. Ik laat dit ook een beetje over aan de wijsheid van de mensen die ons coachen in dit verhaal. Zij hebben gesprekken met de sollicitanten over vanalles en nog wat, en achteraf krijg ik dan een overzicht van hoe die persoon in het team of in het bedrijf kan passen en waarmee die persoon affiniteit heeft. Het is niet omdat iemand niet matcht bij Netcure, dat die ook niet matcht bij TFE of andersom, dat heeft ook te maken met het werk dat toch verschillend is.
We hebben in het verleden gemerkt dat niemand gelukkig wordt als we iemand aannemen met een persoonlijkheid die totaal niet matcht. Wij niet, maar ook de medewerker zelf niet.
Veel zaakvoerders zijn op zoek naar de ideale werknemer, die witte raaf of dat schaap met vijf poten. Ik ben daar vanaf gestapt, want ik heb gemerkt dat als je ruimer kijkt en je niet zozeer focust op die geweldig technische job-eigenschappen, dat het ook best wel goed kan zijn. Misschien zelfs beter dan andersom.
We moeten vertrekken van de mensen die beschikbaar zijn, en je moet je daar als bedrijf aan aanpassen.
Zijn er bepaalde obstakels of drempels die je hebt moeten overwinnen om te staan waar je nu staat op vlak van een mensgericht medewerkersbeleid?
Ik denk dat mijn grootste obstakel was mij te verplaatsen in de leefwereld van de medewerkers en beseffen dat zij geen bedrijfseigenaars zijn die alles voor het bedrijf doen op elk moment. Voor mij kwam heel lang het bedrijf steevast op de eerste plaats. Ik was heel veel met het bedrijf bezig en in mijn enthousiasme dacht ik dan dat dit ook zo was voor de medewerkers. Door mij in hun leefwereld te verplaatsen, kan ik beter rekening houden met hun persoonlijke situatie en weet ik nu dat ik soms op de rem moet gaan staan.
Op een gegeven moment, in een periode waar er veel verloop was, gaf één van de collega’s aan dat diegene die er al langer werkten, vaak bleven, maar dat het blijkbaar moeilijk was om nieuwe medewerkers bij het bedrijf te houden. Daar was niet meteen een verklaring voor, maar dit raakte mij wel. Ik heb dan zelf met een loopbaancoach gesproken en die stelde voor om eens te kijken naar hoe de mensen zich voelden in het bedrijf door eens vanuit de mens naar het bedrijf te kijken en niet van het bedrijf naar de mens. En zo is dat idee van persoonlijke ontwikkeling en individuele coaching ontstaan.
Ik heb die coaching ook breed door getrokken. Het gaat niet enkel om persoonlijke ontwikkeling, maar salesmensen krijgen een sales coach waarmee ze kunnen sparren, technische mensen krijgen iemand die technisch goed onderlegd is,.. enzovoort.
Zo’n tweerichtingsverkeer, waarbij ze samen aan een bord staan en dingen uittekenen, is soms efficiënter dan de mensen naar een opleiding te sturen.
Heb je nog advies of tips voor collega’s ondernemen die ook graag meer zouden willen inzetten op het zorg dragen voor hun mensen?
Tja, ik kan alleen maar zeggen: persoonlijke ontwikkeling of daaraan meewerken, daar ruimte voor creëren, is een meerwaarde voor iedereen. Zowel voor de medewerkers zelf, als voor de collega’s en voor het bedrijf. Dat is wel een game changer geweest, waarvan ik zelf niet had kunnen vermoeden dat de impact zo groot zou zijn. Ik merk ook wel dat dit vooral bij de jongere generatie (niet zozeer de piepjonge, maar diegene die al een aantal jaar aan het werkzijn) heel erg gesmaakt wordt. Misschien hebben ze daar meer behoefte aan dan wij denken.
Ook de eigen persoonlijke ontwikkeling als bedrijfsleider is belangrijk. Voor mij is een wereld open gegaan door het volgen van een mini-MBA. Door die opleiding te volgen kwam ik in contact met andere zaakvoerders uit diverse sectoren en kreeg ik bijkomende informatie die ik anders nooit zou te weten komen. Want ik kende alleen maar mijn eigen bedrijf en horen hoe anderen het aanpakten, gaf mij wel veel nieuwe inzichten.
