BETROKKEN MEDEWERKERS - INSPIRERENDE VOORBEELDEN
In gesprek met Tine Stock
Medewerker bij Schoenen Torfs
Hoe merk je als medewerker dat er binnen Schoenen Torfs echt zorg gedragen wordt voor medewerkers?
Voor mij werd dat vooral duidelijk in de opleiding en begeleiding die je krijgt. Ik kon starten in de functie als assistente en dan krijg je een volledig groeitraject, met de verschillende stappen die je nodig hebt om je functie te kunnen uitvoeren. Hierbij checken ze constant of alles nog lukt en houden ze enorm rekening met hoe je je voelt. Het is niet zomaar “Dit is ons pakket en daar moet je door.”, maar het is echt op maat en heel persoonlijk.
Ze wisten ook dat ik uit een moeilijkere periode kwam en hielden daar echt rekening mee. Zo gaven ze op een gegeven moment aan dat ze merkten dat het wat moeilijk werd en raadden ze me aan om even te stoppen, even iets anders te doen om daarna het traject te hernemen. Ik zou dat zelf wellicht nooit toegegeven hebben dat het teveel of te zwaar werd, maar ze zagen dat, ze waren bezig met mij, oprecht geïnteresseerd en betrokken. Ik werd toen even tweede assistente in een iets grotere winkel, waardoor de druk op mij iets lager lag. Intussen heb ik het traject hernomen en ben ik terug assistente en dat voelt goed. Dankzij hun aanpak voelde deze ervaring nooit echt als een stapje terug, maar gewoon als een stap in het proces dat ik moest doorlopen om te geraken waar ik moest geraken. En dat heeft volgens mij vooral te maken met die omkadering en die begeleiding dat dit zo aanvoelt.
Waaraan merk je dat nog?
De sfeer bij Torfs zit altijd goed. Mensen zien soms enkel de feestjes of het positieve nieuws en lijken te denken dat we als het ware met rozenblaadjes onthaald worden ’s morgens en niet moeten werken. Er moet echt wel gewerkt worden, maar het is gewoon leuk om bij Torfs te werken!
Zo krijgen we af en toe een attentie. Bijvoorbeeld toen Torfs voor de 10e keer beste werkgever werd, kregen we de boodschap dat we de volgende 10 maanden elke maand een verrassing zouden krijgen. En dat maakt dat je je ook gewaardeerd wordt voor wat je doet.
Wat ik zo hard miste op mijn vorige job, de voldoening, maar ook de appreciatie. Dat is voor mij het grote verschil, wat maakt dat ik zo graag bij Torfs werk: dat het ertoe doet wat je doet. Voor mij is dat heel belangrijk en bij Torfs wordt echt wel benoemd dat ze appreciëren wat we doen en dat het zonder onze inzet niet zou lukken.
Zo hadden we vorig jaar onze cijfers gehaald met onze winkel en werd een mailtje gestuurd van kijk het is echt wel door het management van de winkel dat die 5 winkels op de 75 winkels dat gehaald hebben, zie dat dit een verschil kan maken, wéét dat dit een verschil kan maken.
Is er nog iets wat volgens jou typisch is voor Torfs?
Het echte familiegevoel! Ik heb altijd als jobstudent bij Torfs gewerkt en dan ook kort even vast. Toen ik terugkwam, bijna 10 jaar later, ervaarde ik meteen hetzelfde gevoel. Het waren nog dezelfde mensen en ze waren ook blij dat ik terug was, dus het voelde een beetje als thuiskomen.
Ook als er een personeelsfeest is, praat iedereen met elkaar, over de winkels heen. Of als je naar een andere winkel moet bellen, ook al ken je de persoon aan de andere kant van de lijn niet echt, dan vragen we toch altijd even hoe het daar is. Er is ook geen concurrentie tussen de winkels. Iedereen gunt elkaar altijd alles.
Bij Torfs zijn er ook zoveel kansen, dat je eigenlijk nooit iets misloopt. Toen ik pas wist dat ik zwanger was, was er net ook een plaatsje vrij om gerante te worden. En dat is het mooie bij Torfs, er zijn kansen genoeg. Ik wou mij nu eerst focussen op mijn zwangerschap en het mama zijn. En ik weet dat er in de toekomst nog wel kansen zullen komen. Dat geeft ook rust, het ‘moet’ nu niet, ik heb tijd om te groeien en het komt wel.
Ook mensen die niet de ambitie hebben om gerante te worden, proberen we wel via de teamvergaderingen te motiveren om te groeien op persoonlijk vlak.
“Er zit in alles altijd wel groei bij Torfs.”
De laatste jaren werken we enorm op talenten. We zorgen ervoor dat de talenten van mensen echt benut worden, zodat mensen echt wel het gevoel krijgen van “dit is mijn ding, hiervoor rekent de winkel op mij, dat kan ik goed,…”
Hoe verloopt de communicatie binnen Torfs?
Je hebt het management en daaronder staan de sales-coaches. Die briefen alles door naar de verantwoordelijke van de winkel en dat bespreken wij dan met onze teams. Er is ook elke week een TorfsWeek met een overzicht van belangrijke beslissingen en de komende acties.
Daarnaast is er ook een persoon die je kan aanspreken of bellen als je je niet goed voelt of als er problemen zijn. Dat hoeft zelfs niet persé bij die persoon te zijn, dat kan ook bij de personeelsdienst. Ze zijn echt oprecht geïnteresseerd in hoe je je voelt, of alles wel ok is. Dat wordt goed opgevolgd en het is wel leuk om te weten dat er daar altijd iemand is waar je kan op terugvallen.
Zijn er ook dingen die beter kunnen?
Wat ik in verschillende winkels hoor of van collega’s is dat er veel flexibiliteit verwacht word. Soms worden er last-minute beslissingen genomen en dan moeten we heel flexibel zijn en dat is de laatste tijd steeds meer. Maar dat is overal zo, dat is een beetje de tijdsgeest. Zo zijn wij één van de winkels die niet open is op zondag, maar toch komen er vaak zondagen bij. We zijn ook met een klein team, dus moeten we veel vragen van onze medewerkers. Dat zou eigenlijk wel beter kunnen, maar eigenlijk ook niet, want het is nu eenmaal deel van de job.
Er wordt wel altijd geluisterd naar suggesties. Het is niet zo dat men gewoon zegt: “Zo is het en jullie moeten je aanpassen”, er wordt ook echt wel geluisterd. Ze draaien ook niet rond de pot: het is wat het is. Maar ze vragen wel hoe het voor ons beter of aangenamer zou kunnen zijn. Hoe ze het voor ons makkelijker kunnen maken.
Zijn er nog tips of adviezen die je zou geven aan andere organisaties?
Het menselijke is echt een belangrijk aspect. Als je bij ons op het hoofdkantoor toekomt en Wouter zit daar, dan zeggen we gewoon goeiedag. Hij loopt daar rond en is één van hen.
“Hij is wel de baas, de CEO, maar hij is ook maar een mens.”
En dat vind ik zo belangrijk! Tijdens mijn opleiding zaten we daar dan in groepjes en workshops, met broodjes tijdens de middagpauze en dan komt Wouter er gewoon bijzitten en mee een broodje eten en een praatje maken.
Ik denk dat dat in andere bedrijven nog niet altijd zo is. Vooral de interesse die hij heeft in ons als mens. Hij kan uiteraard niet iedereen bij naam kennen, maar hij is wel geïnteresseerd en komt gewoon een babbeltje doen met iedereen.
